Şiddeti Engellemeye Yönelik Eğitimler Anaokulunda Başlamalı!
08.10.2024 - Salı 17:24Şiddetle uğraşa ait bedel ve marifetlerin okul öncesi devirden başlayarak her kademedeki öğrencilere kazandırılması gerektiğini belirten Prof. Dr. Yelkin Diker Coşkun, “Çocuk ve gençlere yönelik olarak, kendini tanıma, his idaresi, irtibat odaklı münasebet marifeti, çatışma çözme, hudut koyma, karşılıklı hürmet mevzularında tesirli önleyici rehberlik programlarının uygulanması gerekiyor. Bu hünerleri küçük yaştan itibaren öğretmek, gelecekte sağlıklı, şiddet içermeyen münasebetlerin geliştirilmesine katkıda bulunabilir” dedi.
Özellikle gençler ortasında yaygınlaşan şiddet olaylarına ait açıklamalarda bulunan Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Yelkin Diker Coşkun, tahlil teklifleri sundu. Şiddetin dünya çapında milyonlarca bireyi, aileyi ve toplumu etkileyen yaygın bir sorun olduğunu söz eden Prof. Dr. Coşkun, “Şiddetin tarifi yapılırken çoklukla fizikî şiddet akla geliyor. Lakin bireyin zorlama, tehdit, aldatma, çeşitli baskılarla güç kullanarak iradesi dışında hareket etmeye zorlanması üzere istismar durumları da şiddete neden olan, yol açan etkenler olarak kabul edilebilir” dedi.
“Herkes Şiddetin Bir Tarafı”
“Her türlü şiddetin üç tıp tarafı bulunur: mağdur, fail ve seyirci” diyen Prof. Dr. Yelkin Diker Coşkun, kelamlarını şöyle sürdürdü: “Toplumdaki her birey bu taraflardan birisi olmaya aday. Şiddet bu tarafıyla düşünüldüğünde her birimizin çabucak yanı başında olabilecek bir olgudur. Çocuk ve gençler bu manada en riskli gruplardandır. Zira her türlü şiddetin erken yaşlardan itibaren izleyicisi olmuş durumdalar ve bu durum gerçek ile yanlışı ayırt etme potansiyellerinin gelişimini zedeliyor.”
Duyarsızlaşıyor ya da Taklit Ediyor!
Aile içi şiddet ve akran zorbalığı durumlarında çocukların şiddetin direkt bir kesimi olduğuna işaret eden Prof. Dr. Yelkin Diker Coşkun, şöyle devam etti:
“Günümüzde çocuklar dijital ortam araçlarının tesiriyle şiddet ögelerine erken yaşlarda maruz kalıyor. Televizyon ya da tablet fark etmeksizin ebeveyn denetimi olmadan ekran kullanımının zararlarından birisi de bu oluyor. Çocuklar bir müddet sonra şiddete karşı duyarsızlaşabiliyor ya da izlediklerini taklit ederek problemlerini çözmek için şiddeti bir araç olarak kullanıyor. Velhasıl şiddete elverişli bir psiko-sosyal yapının varlığı kelam konusu. Bu nedenle kişisel çabadan çok, eğitim yoluyla toplumsal uğraşa yönelmek en kapsamlı tahlildir.”
“Şiddeti Önlemede Eğitim Güçlü Bir Araç”
Dünyada da eğitimin farkındalığı artırdığı, anlayışı geliştirdiği ve proaktif tedbirleri teşvik ettiği için her türlü şiddeti önlemede güçlü bir araç olarak görüldüğünü belirten Prof. Dr. Yelkin Diker Coşkun, şunları kaydetti:
“Eğitim ortamlarında, şiddetle ilgili tüm çalışmalar ‘Çocuğun yüksek yararı’ gözetilerek yapılmalıdır. Bu nedenle şiddetle çabaya ait bedel ve hünerler okul öncesi periyottan başlayarak her kademede öğrencilere kazandırılmalıdır. Eğitim kurumlarında farkındalık çalışmaları ve eğitim malzemeleri, insanların şiddete ait davranışları belirlemesine, şiddetin kurbanlar üzerindeki tesirini anlamasına ve şiddetin hiçbir biçimde kabul edilemez olduğunu fark etmesine yardımcı olabilir.”
Okullarda Sağlıklı Bağ Marifetleri Öğretilmeli!
Amerika’da yapılan araştırmaların, okullarda yapılan kimi düzenlemelerin şiddete ait farkındalığı artırdığını vurgulayan Prof. Dr. Coşkun, bu düzenlemeleri şöyle sıraladı:
• Rehberlik servislerinin daha tesirli hale getirilmesi ve süratli bir formda risk kümelerine giren öğrencilerin ve ailelerinin belirlenerek müdahale programlarının uygulanması.
• Derslerde sağlıklı bağ marifetlerini kazandırmaya odaklanılmasının şiddeti engellemede tesirli olduğu görülmektedir.
• Çocuk ve gençlere yönelik olarak, kendini tanıma, his idaresi, irtibat odaklı bağ marifeti, çatışma çözme, hudut koyma ve karşılıklı hürmet mevzularında tesirli önleyici rehberlik programlarının uygulanması gerekir. Bu maharetleri küçük yaştan itibaren öğretmek, gelecekte sağlıklı ve şiddet içermeyen alakaların geliştirilmesine katkıda bulunabilir.
• Unutmayalım ki son yıllarda öğretmenler de şiddet mağduru olarak bu toplumsal olgunun içerisinde yer almaktadır. Bu nedenle öğretmenlerin şiddet belirtilerini tanıma, uygun biçimde müdahale etme yahut mağdurları tesirli bir formda destekleme bilgi ve maharetlerini kazanmaları, rehberlik servisi ile işbirliği içinde çalışmaları sağlanmalıdır. Böylelikle şiddet odağındaki çocuk ve ailelerine ulaşmak daha kolay olacaktır.”
İyi Bir Rutin Riski Azaltabilir
Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Yelkin Diker Coşkun, ebeveynlerin alabilecekleri tedbirler konusunda ise şu tekliflerde bulundu:
• Aileler çocuklarına cinsiyetçi ve akran baskısına neden olabilecek ziyan verici davranışların neler olduğunu anlatmalı. Bu davranışların neden onaylanmadığını ve kendisini bu davranışlardan nasıl koruyabileceğini açıklamak çok kıymetlidir.
• Çocuklar ve gençler, gelişim devirlerinin özelliklerine uygun olarak benmerkezci niyet yapısına sahip olabilirler. Bu nedenle empati hissinin aile içinde desteklenmesi gerekir.
• Oynadıkları oyunlarda şiddet ögeleri varsa aileler bunlar hakkında da konuşmalıdır. Bu çeşit durumlarda yasaklamak her vakit tesirli bir tahlil olmayabilir. Yaşına uygun, olumlu maharetler kazanabileceği bilgisayar oyunları oynatılması sağlanmalıdır.
• Ebeveynler, çocuk ve gençlerin izledikleri programlara kimi vakit eşlik edebilir. Bu her vakit mümkün olmasa da sıkmayan, sonları makul açık bir irtibatın çocuk ve gençlerin her vakit gereksinimi olduğunu unutmamalıdır.
• Çocukların kendileri ve akranları ile sağlıklı vakit geçirmeleri teşvik edilmelidir. Beslenme, oyun, uyku, ders çalışma, spor ya da farklı aktivitelerin haftalık bir tertip içerisinde olması çocukları riskli davranışlardan uzaklaştırır.
Eğer çocuklarında şiddet eğilimi olduğunu düşünüyorlarsa kesinlikle okul rehberlik servisi ile bağlantıya geçip müşahedelerini ve tasalarını aktarmalıdır. Uzman dayanağı almaları, istenmeyen davranışları ortadan kaldırma konusunda yardımcı olacaktır.
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı