Çocukların Okula Daha Kolay Alışması İçin Ebeveynler Nasıl Tutumlar Sergilemeli?

‘Okula İsteyerek Gitmesi Sağlanmalı’

Çocukların okula alışma ve ahenk gösterme durumu birbirlerinden farklılıklar gösterebilir. Kimi çocuklar okul üzere nizamlı, belirli kuralları olan ortamlarda kendilerini daha rahat hissederken birtakım çocukların ise sınırlamaların olmadığı, kendi başına daha rahat edebildiği ortamları arama isteği ağır olur ve bu durum okula karşı isteksizliğe, alışmada zahmete neden olabilir. Ebeveynlerin çocuklarının mizaçları, kendilerine mahsus özelliklerini dikkate alarak okul ile ilgili ahenk ve alışma durumlarına yaklaşmaları daha uygundur.

Yaz devrinde oyun, ekran saati üzere sınırlamalar konulmamış ise okulların açılması ile bilhassa sonlara adapte olmada zahmeti olan bir çocuğa bu hususlarda keskin sonların getirilmesi çok uygun bir yaklaşım olmayabilir. Bu durum çocuğun okulu ‘okul eşittir yasaklar, sevdiğim şeylerin elimden alınması’ üzere kodlamasına neden olabilir. Öncelikli gaye okula isteyerek gitmesini sağlamak olmalıdır, sonlarla ilgili geçişlerin yavaş yavaş yapılmasında yarar vardır.

‘Çocuğunuzu Akranları İle Kıyaslamayın’

Bazı çocukların öğrenme ve dikkat alanında akranlarına nazaran farklılıkları olabilir, birçok çocuğun da kendi farklılıklarına karşı farkındalığı vardır ve bu da okula karşı isteksizlik ve ahenk sağlamada zahmete neden olabilir. Çocuğumuzun öğrenme özelliklerine bakmak, öğretmeni ile bu konuda iş birliği halinde olmak, öğrenme alanında kişisel gereksinimleri mevcut ise bu açıdan dayanaklara başlamak gerekir. Yapabileceğinin üzerinde bir performans beklemeden, akranları ile kıyaslamadan, kendi içerisinde akademik taraftan ilerlemeler katetmesini sağlamaya dönük amaçlar belirlemek çocuğun da kendine ve okula daha olumlu bakmasına yardımcı olacaktır.

Bazı çocukların 40 dakika boyunca derste oturma, dersi takip edebilme, arkadaşlarından, sınıf dışından gelen sesler vb üzere uyaranlara odaklanıp dersten kopma üzere dikkat sorunları olabilir. Kimi çocukların ise çok hareketlilik, derste sırasında oturamama, konuşmadan, arkadaşını konuşturmadan duramama, kelam kesme, müsaadesiz parmak kaldırma, teneffüste arkadaşları ile oyunu sürdürememe, ani öfkelenme üzere hiperaktivite ve dürtüsellik belirtileri olabilir. Bu dışa vuran özellikler çocukların öğretmenleri tarafından çok uyarılmalarına, akranları tarafından istenmemelere neden olabilir. Bu stil sorunların varlığında bir çocuk psikiyatri uzmanının muayenesinde yarar vardır.

‘Çocuğunuzu Okula Alıştırıcı Yaklaşımlarda Bulunun’

Bir grup çocuğun ise okula ahenk sağlama sorunu onun çekingenlik, ürkeklik, arkadaşları tarafından zorbalanma, öğretmenleri tarafından kızılma, okul mühletince anneden farklı kalmada zahmet, kendisinin yahut annesinin başına farklı iken berbat bir şeyler geleceğini düşünme üzere çeşitli alanlardaki telaşları olabilir. Ebeveynin çocuğunun telaşını göz arkası etmemesi, çocuğunun dert alanına yönelik uygun basamaklı cesaretlendirici, alıştırmacı yaklaşımları kullanmasında yarar vardır. Bu bahiste bir çocuk psikoloğundan yahut psikiyatrından dayanak alınabilir. Her çocuğun dert seviyesi farklı şiddettedir. Tasaları bazen onlarda okul fobisi ve buna ikincil hiç okula gidememe formunda okul reddine kadar varabilir. Bazen tasasını aşması için okulun birinci günlerinden itibaren tam vakitli okulda kalmasını istemek sorunun daha da büyümesine neden olabilir. Okulda 1-2 saat üzere kısa periyodik kalmalarla okula alıştırma idmanları gerekebilir, çocuğun özelinde planlamalar yapmakta yarar vardır.

Ebeveynlerin çocuklarının okula ahenk sorunu yaşadığı durumlarda kendi hislerini denetim edebilmesi değerlidir. Sorun alanlarını öğretmenlerin de yardımıyla belirleyip okul ile iş birliği halinde olmakta yarar vardır. Gerektiğinde uzman takviyesi de almaya açık bir formda tahlil odaklı yaklaşımların tercih edilmesi sorunların büyümeden daha kısa müddette çözülmesine yardımcı olacaktır.

Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı